Bir kere talihsiz bir adam. Sadece 12 kişi iman etmiş kendisine, onların da biri dönek biri satıcı.... Yine de yılmamış.
Çok naif. En günahkarları bile affetmiş.
Çok iyi. Kendisini yakalamaya gelen romalı askerlerden biri çıkan arbedede yaralanır. Elleri kelepçeli olduğu halde yaralı askerin kulağını iyileştirir.
Hüzünlü. Çarmıhtaki son sözü "baba, beni neden bıraktın" olan bir adam bu...
insan.... Kendisini hiç de öyle ayrıcalıklı biri olarak görmüyor. Atfettiği bütün önem üstlendiği göreve dair. Yoksa öyle çıkıp da "ben şahaneyim, şuyum buyum" diye böbürlenmemiş. Geçimini marangozluk yaparak sağlıyor, daha ne olsun.
Eksiksiz bir inanca sahip. Kendisini dinlemeye gelenlere balık-ekmek ikram eder. Uzun bir hadisedir bu. Olayın sonunda bir açıklama getirir duruma ki gözleriniz dolar.
