belki kavu$san büyük bir hayal kırıklığı ya$ayacaksın. belki de mutlu olacaksın. araftasın. ama $urası kesin ki uzak kalıyorsun, sadece izliyorsun. ya$am akıp gidiyor cama değen yağmur damlalarını izliyorsun. elini yağmura uzatıyorsun pencereden, akıp gidiyor avuçlarından. belki sevmeyi bilmiyorsun, eline yüzüne bula$tıracaksın. belki sevmeyi biliyorsun, belki onun zamanına denk gelemeyeceksin. o zaman derken onun o açlığına, o tam olmaya hazır olmasına. ama hep bir umut. ah ulan... ah i$te. yağmur duruyor, güne$ açıyor, ilkbahar geliyor. bir ilkbahar sabahı sevdiğini hatırlıyorsun yine. deği$en bir $ey yok, gerçek sevgiden ba$ka. çünkü platonik a$k, gerçekti.
