sen gideli tam bir ay oldu. bir ay önce bugün 13.38de ramazan ayının son cuması sela vakti. her hafta o saatte vefat eden tanıdıkların için yasin okurdun ama şimdi biz okur olduk papatyam. komaya girmeden iki saat önce beni arayıp en son benle konuştun nerden bilebilirdim ki sesini son duyacağımı. istanbul da kalmamı hiç istemedin son anında bile yanına çağırdın ama yetişemedim papatyam sana görüp koklayamadım seni son kez. hastahaneye kaldırıldığında yetişebildim sana seni o yatakta uyurken görmeye tahammülüm yokken ertesi günü morg da görmek beni bitiren son noktaydı. yıkanırken ki gülümsemen hiç aklımdan silinmicek papatyam o an o kadar istedim ki gözlerini oynatıp ben burdayım ölmedim sizi bırakmadım demeni. kendi canımdan bile vazgeçebilirdim. sen mutlusun biliyorum orda rüyalarımda hep gülüyorsun anneni babanı abini ablalarını çok özlemiştin peki biz seni özleyince napıcaz. artık hep rüyalarda görüşmek mi olcak hiç dokunup sarılamamak öpüp koklayamamak o kadar zoruma gidiyor ki. papatyam sen benim şımarıklığımı nazımı çeken tek kişiydin senin kokunla büyüdüm nasıl devam edicem hayatıma. ben şimdi kimle kahve içip dedikodu yapıcam kime damat adaylarını gösterip azar yiyeceğim. herkes seni çok özledi papatyam ben geldim eve döndüm sen gittin. babaannem yokken sen hep anane hem babaanne olmuştun bana ben artık nasıl ananem yok diyeyim. papatyam nolur rüyalarımıza gel bizi yalnız bırakma dedem seni çok özlüyor ağlasakta senin orda çok mutlu olduğunu biliyoruz.
