Şiirin bestelenmesi için açılan ikinci yarışmaya 24 besteci katılmış, 1924 yılında Ankara'da toplanan seçici kurul, Ali Rıfat Çağatay'ın bestesini kabul etmiştir. Bu beste 1930 yılına kadar çalındıysa da 1930'da değiştirilerek, dönemin Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası Şefi Osman Zeki Üngör'ün 1922'de hazırladığı bugünkü beste yürürlüğe konmuş, toplamda dokuz dörtlük ve bir beşlikten oluşan marşın armonilemesini Edgar Manas, bando düzenlemesini de ihsan Servet Künçer yapmıştır. Protokol gereği, ilk iki dörtlük istiklal Marşı'nın güftesi olarak söylenir.
müzik adamları dışında kimsenin kolay kolay okuyamadığı, ilkokuldan itibaren hep okutulduğu halde, yıldızıdır paaaarrrlayacakkkk obbenim... diiiiiiirrrrr' gibi garip gel-gitleri olan bestedir. marşımızdır, baştacımızdır ama, doğru-dürüst, makamında okuyamıyor diye kimseyi eleştirmeyelim, insaflı olalım.
