Spor başkası için, onun bunun için değil kişinin kendi sağlığını koruması, daha zinde ve mutlu bir hayata sahip olması için yapılır. Ayrıca niye ileride sporu bıraksın ki...
Spor bugün yapılıp yarın bırakılacak bir şey değil. Hayatın her döneminde az çok yapılması gereken bir ihtiyaç. Yemek yemek, su içmek nasıl bırakılmıyorsa sporu da alışkanlık haline getiren bırakamaz. Elbet spor yapanlarda birgün ölüyor, doğru ama spor yapmayanlar 50 yaşında göbek bağlayıp bel fıtığı olurken spor yapanlar ölümünden belki bir kaç ay öncesine kadar dinç ve kendi kendine yeter halde yaşayabiliyor.
Kısacası başkası için, etrafa hava atmak için yapılmaz spor. Kızların sevip sevmemesi de hiç önemli değil. Eğer ben kendimi böyle beğeniyorsam ve böyle mutluysam iş bitmiştir. insan başkalarına göre değil kendi değer yargıları ve beğenisi doğrultusunda yaşamalıdır.