Osmanli donemi'nde 1780'li yillarda turkiyedeki ermeniler'in sayisi 300.000 kadardi. 1. cihan harbi'nin basladigi tarihte yani 1914 yilinda ise bunlarin sayisi 1,5 milyonu buluyordu. Bu hizla uremelerinin sebebi askere alinmayislari, sarraflikla Turkler'i soyarak refah icinde yasamalariydi. bunlar kendi cocuklarini Turkiye'de okutmuyor, ecnebi ecnebi ulkelerine gonderiyorlardi. bu cocuklara orada Turk ve turkluk dusmanligi asilaniyordu. bu okullarda ayrica anadillerini unutup turkce konusan ermenilere ermenice de ogretildigi gibi turkiye'nin dogusu'nda bir ermeni devleti devleti kurulacagi telkin ediliyordu.
1. cihan harbi'nin baslarinda ruslar erzurum'a ilerlerken ecnebilerce ozellile de ruslar tarafindan silahlandirilan ermeniler harekete gecti. amaclari turk ordusu'nu arkadan vurmakti. gectikleri yerlerde kadin, cocuk, yasli demeden savunmasiz turkler'i katlettiler. Hic suphe yoktur ki Turkler'de bu ihanete en sert sekilde karsilik vermistir. Dogu anadolu'da ermeniler'in tamami yok edilememis bunlarin bir kismi amerikaya, bir kismi da fransa'ya ozellikle de marsilya vilayetine kacmislardir.
Bu mesele muhakeme edilirken dikkat edilmesi gereken husus, kimin hakli kimin haksiz oldugunu iyi idrak edebilmektir. Bize gore biz hakliyiz ve mutlak olan da zaten bu dur. Lakin ermeniler'e sorarsaniz onlarin da kendilerince hakli taraflari vardir. bir meselede iki tarafinda kendince hakli oldugu bir durum soz konusu ise bu mesele ancak savas ile cozumlenir. bu sosyal bir kanundur.
Bu noktada turk irki uyanik olmak zorundadir. "Gecmisi unutalim, kardes olalim " demeyle hicbir mesele cozulmez. Kaldi ki karsi taraftan bu yonde bir yaklasim gelmiyor. aksine 50-60 yildir Turkiye aleyhinde faaliyetlerine hic ara vermediler. Simdi bunlari dost saymak gaflet degilde nedir ?
