günümüz bağımlılarında moda olan, hızlı ve acı bir şekilde ölüme sebebiyet veren bitki.
dün gece yatsıdan dönerken kaldırımda oturmuş iki çocuk gördüm. 14 bilemedin 15 yaşındalar. bizim mahalleden biliyorum veletleri. dedim oğlum ne işiniz var bu saatte dışarıda. abi muhabbet ediyoruz dediler. çekirdekle içecek almışlar, fonda da arabesk bir müzik diğerinin elinde de telefon facebook takılıyorlar.
çocuklar severler beni hepsi de tanır kırtasiyeci abileriyim ben onların selamı eksik etmezler. o sebepten sözümde geçer onlara. dedim önünüzdeki çekirdekler bitince evinize gidin oyalanmayın. bizde zaten gidecektik dediler ve ayrıldım yanlarından.
şimdi baktığımız zaman herhangi bir sıkıntı yok gibi. iki arkadaş. çekirdek. birer içecek. oturmuşlar sohbet ediyorlar. "her şey gayet normal" miş gibi gözükse de işte bu yaşlardan başlıyor asıl sıkıntı. kaynak noktası budur. ebeveyn olarak daha bu yaşlardan hatta daha da evvel olması lazım terbiyeyi ahlakı vermezsen bir kaç yıl sonra 10:30 11:00 olan saat olur sana gece 00:00 01:00. iki yıl sonra da o içecekler olur sana bira-alkol. çerezle devam sigara cabası onu saymıyorum zaten. çünkü arkadaş çevrelerinden bunları görecekler. zaten ergenler arasında sigara ve alkol büyüklük göstergesidir. sigara içen bir ergen diğerlerinden kendini üstün tutar. o artık büyümüştür! artık sigara falanda geçti. o çok standart oldu çocuklar arasında. sigara bizim zamanımızdaydı. artık alkol ve bağımlılık yapan maddeler var. sen içmiyor musun. kullanmıyor musun. hemen seni ezip dışlarlar. e çocuğun ahlakı zayıfsa işte tam o ara onlara katılır. kırılma noktası dikkatinizi çekmek istiyorum. onlarla takılabilmek için, kopmamak için.
ben çok iyi hatırlıyorum. abimde var benim. bizim sokaktan geliş saatimiz akşam ezanıydı. anam derdi ki akşam ezanı okundu mu evde olacaksınız. hadi kışın hava şartları gündüzün kısa olması vs. çok fazla dışarı çıkmazdık zaten ama özellikle yazın çok koyardı bize. hemen ağlardık falan niye niye niye niye, herkes dışarıda biz neden geliyoruz şeklinde kadıncağızın kafasını ütülerdik. anne bir saat daha bir saat daha falan. anam katiyen izin vermezdi. bakıyorsun arkadaşlarımız oyun oynuyor sen onlardan ayrılıyorsun. hoş olmuyor çocuk için. yani görünen öyle. tam bu noktada ana derse ki "azıcık daha oyna da gel madem" bu olmaz işte. daha sonradan önüne geçemeyeceğin bir akıntıya sebebiyet vermiş olursun.
ben aile hayatını, ailenin verdiği eğitimi-terbiyeyi-ahlakı çok önemsiyorum. bir çocuğa ahlakı-terbiyeyi/ahlaksızlığı-terbiyesizliği ebeveyn verir. ne okul ne hoca. yalnızca aile. okuldur hocadır diğer büyüklerdir ancak ailenin verdiğinin üzerine inşa ederler. tutarsa. çocuğun mayasında ne varsa yine ona devam edecektir.
allah ailelerimizin bilinçlenmesini nasip etsin. çocuklarına sahip çıkan ebeveynler olmamızı nasip etsin. amin.
