onunla konuşurken karnım gurulduyor sözlük. titriyorum adeta, ben onu terk ettim gibi görünse de aslında hep o beni terk ediyor. mutlu olamıyorum. o kadar yakınken öpememek koyuyor en çok da. ve bu kadar kibirli olmasaydı. kendini bu kadar zor satmasaydı hayallerimdeki şekerden dağa birlikte çıkardık. yamaçparaşütü yapıyorum mesela, sırf beraber uçmak için tandem eğitimi almak istedim. ama yine bokluk çıkardı. hayatımı onsuz idame edebiliyorum ama aynı kralın tahtı naibine bırakması gibi oluyor. zor ve kötü yönetiyorum kendimi. onun için beste bile yaptım ama mutlu olamıyorum.
hep birbirimizi engelliyoruz. ama önce hep o engelliyor. sonra ben. 12 saat sonra geri açıyor engelimi. açmıycam lan diyorum 24 saat sonra içim gidiyor açıyorum.
dayanamıyorum onun varlığına. geçen yaz onu hiç anmadım ve mutlu oldum. ama bu yaz hep konuştuk. ulan ukte kaldı içimde kız. napıcam yardım edin lan. pm falan atın.
edit: tamamdır beyler bitti bu iş. yükümü aldım ağır ağır yürüyorum ümit burnuna.
