Müfredatın bokluğudur ve ayrıca ingilizce öğretmenliği mezunlarının ingilizce' yi doğru düzgün konuşamamasından ileri gelir. Dördüncü sınıftan bugüne ingilizce gördüm ve lisede dil bölümü okudum. * tek kelime ingilizce pratik yapmadan (evet konuşulanı anlarım, okuduğumu da anlarım) üniversite sınavının ingilizce ayağında çok iyi bir sonuç çıkardım. Ana dilim gibi ingilizce okurum, anlarım ama japon gibi konuşurum anca. Yani mesele müfredatın berbat olması, her dersin öğretme amacıyla değil ezberletme amacıyla işlenmesidir. Ama eğer bir gün müfredat düzelirse, devlet o kadar kalitesiz, o kadar sığ ingilizce öğretmenleri yetiştirmiştir ki okullarda tam anlamıyla ingilizce öğretebilecekleri seçmek için bir writing, speaking, reading sınavı yapılsa yüzde sekseni sınıfta kalır. Yeni nesil ingilizce öğretmenleri eskisi gibi değil tamam mı, formasyon alanlar berbat diyenler için de; ingiliz dili ve Edebiyatından mezun insanlar daha kalifiyeyken bu bölümün puanı öğretmenlikten daha düşüktür çünkü mezun olunca edebiyatçısın. Bu ülkede değeri yok. Formasyon diye zorlanırken bir öğretmenlik bölümü mezunundan bile daha iyi ingilizce konuşma, anlama ve öğretme yeteneğine sahip olmana rağmen, sadece yüzeysel bilgini kullanmak zorunda olduğundan körelirsin. Diyeceğim o ki; bu durum her şeyin suçu. Eğitim sisteminin (lise ve üniversitelerdeki), öğretmenlerin öğretmenliğe kapak attıktan sonraki gevşekliklerinin, kendini geliştirmemelerinin, kendini geliştiren adamların işsizlik yüzünden öğretmen olmaya zorlanmasının, öğrencilerin öğrenmek dışında her şeye olan ilgisinin... (bkz: iki ucu boklu değnek)
