Ahmet kaya ezilmiş bir halkın susturulmuş sesiydi.hapislere atılmış çocuğunun gözleri önünde eşek gibi anirtilarak katledilmiş babaların kemikleri bile bulunulmayacak kadar kuytu yerlere gömülmüş faili mechullerin dışa vurumuydu. Haykiriş oldu ezgileri zoruna gitti kelimeleri deve kuşlarının bu halk seni elbet unutmaz üstad. Onunla neredeyse aynı kaderi paylaşan 11. YY kürtçesi ile birçok şiire ve şarkiya hükmetmiş bir arkadaş daha vardır.
