Konusunun geçmesi bile insanı diken diken eden tarih.
Herkes alelacele dışarı çıkmıştı, annem hamileydi o zaman. Deprem olduğunda ben uyuyodum, babam beni kucağına alıp annemin elini tutarak bizi merdivenden indirmeye çalışıyordu. Annem ölücez diye korkmuş, beni 2.kattan atmayı düşünmüşler katlar alçak olduğu için ordan düşüp koşarsam biri beni bulur hayatta kalırım diye. iyi ki de atmamışlar, bir buçuk hafta arabada kaldık site sakinlerinin çoğu gibi. Yaklaşık 1 yıl sonra da annem rahat edemediğinden taşındık.
Biz kayıp vermedik, depremde ölenlerin başı sağolsun allah yakınlarına sabır versin.
