adamlık vasfı taşımayan insanların baba olması aşırı boktan bir şey.
kendi bok batağına ailesini sürüklemesi, suratlardaki en ufak tebessümü bile bir davranışı bir bakışıyla sikip atması, daha küçücükken bile çocuklarını dışarıya karşı mutluyuz biz oyununu oynamaya mecbur bırakması, o çocukların ardından gelen yıllarda sahte gülüşlerin arkasına gizlenme konusunda uzmanlaşması, koca insanlar olduklarında dahi sanki o rol üstlerine yapışmış gibi içleri acı doluyken bile en şuhundan bir kahkaha patlatmaları... ruhlarına tecavüz eden babanın eseri, hepsi o adam olamayan "adam"ın suçu. aynı evin içinde düşman gibi... odalar arasında köşe kapmaca oynar gibi...
