sana, bana unutturur. hatta başbakanın çabalamasına gerek yok, biz kendi kendimize unuturuz. nihayetinde dendiği gibi balık hafızalıyız. gündelik yaşamımızın bir parçası oldu şehit haberleri, terorist saldırıları. bu kaçıncı olay, kaç bininci şehit haberi sayanımız, hatırlayanımız var mı? peki ama şehit olmuş erlerin annelerine, babalarına, sevdiklerine bu acıyı unutturabilecek olan var mı? şehitlerimizin kanı yerde kalmayacak demek onlar için yeterli mi? iki gün sonra böyle yazılar yazılacak mı sözlüğe? bu soruları sormanın bir yararı olacak mı?
ama ümidi kesmemek lazım. belki bir gün abd izin verir bize; kuzey ırak'a girer teroristlerin kamplarını yok ederiz. belki.. olur mu acaba? devlet büyüklerimiz umutla bekliyor o izinin çıkmasını, bizde bekleyelim.. hem bizim kafamızı yormamız gereken daha önemli sorunlarımız var. bülent ersoy aldatıldı mı? hülya avşar terbiyesiz mi? ajdar'ı dövenleri asmalı mıyız? medyamız nasıl olsa iki gün sonra bu sorunlarla unutturacak bize terörü.. şimdiden hazırlayalım kendimizi...
