Çok büyük olmasın öyle, en fazla 4+1 olsun. Ne sessiz olsun bulunduğu yer ne de çok gürültülü. Yani çocuklar çıkıp oynayabilsin sokaklarda. Ev ağır renklerle döşenmiş olmasın; ana renk beyaz olsun mesela, yanına da gelecekteki eşim hangi rengi isterse. Elimi attığım her yerde eşya olmasın öyle, şairin de dediği gibi paldır küldür yürüyebileyim evimde. Bir apartmanın maksimum üçüncü katı olsun mesela. Mutfağımız Amerikan tarzı mutfaklardan olabilir belki, hatta şahane olur öyle olursa. Sade çerçevelere yerleştirilmiş aile fotoğraflarımızın olduğu güzel bir duvar da olmalı salonumuzda. Ki evde çıkan sorunlarda gidip oraya bakabileyim, yıldığımı hissetsem de arada sırada, mutluluğumuzu görüp gücümü toplayabileyim tekrar. Az sayıda abartısız aksesuar kullanılmış olmalı bir de. Ha, unutmadan; fesleğen. Evlerde çok fazla çiçek olması taraftarı değilim lakin bir saksı fesleğenin eksikliğini mutlaka hissederim o evde.
