bazen bütün çaresizlikler içinde gün yüzüne çıkan tek çaredir.
bazen yaşamak için bir neden bulamazsın. sen aslında yaşamak istersin ama hayat sana resmen yaşama der. üst üste o kadar çok şey yaşarsın ki. tamam artık, buraya kadar dersin. ama yine de genelde yapamazsın cesaret edemezsin. bir gün o cesaretini topladığında eline kalemi alıp son yazını yazarsın ve kafanda tasarladığın yöntemi uygularsın.
sen o kararı verdiğinde arkanda üzülecek kimse olmadiğına eminsindir. zaten üzülecek biri olsa belki de bu duruma gelmem diye düşünürsün. zaten yüküm bu dünyaya dersin kendi kendine ve en sonunda o planı uygularsın. sonsuz ve derin bir uykuya dalarsın.