ilkokulda hoşlandığım kızın saçını çekmedim hiç, enseye tokat nedir yahu?
insanların sinirleriyle oynandığım söylendi bugun, yıllardır söylenır sebebini anlayamadım,
beynimde tümör var ama geçecek herhalde,
bugun çerkezköy den istanbul a dönerken ibreyi 220 de gördüm, farketmedim bile o kadar da dikkat ederim halbuki,
tek yakın arkadaşım buradan saatlerce uzakta,
arkadaşımı evlendiği günün sabahı aradım, düşüncesiz değilim aslında,
bütün eski sevgililerimle görüşüyorum hala bir sıkıntısı olan arayabiliyor, bir tanesi hariç aramaz o,
geçen gün bakırköy de bir kafede istem dışı garsonnn diye hayvan gibi böğürdüm, iki garson birden geldi, garsonları çok severim uzun zaman sonra utandım,
rahatlığın bokunu çıkarıyorum bazen, çok fazla hem de, tanımayanlar deli zannediyor sanırım,
yalnızlığımı çok seviyorum, yan daireden gelen sesler bile sıkıyor artık,
her tatile giden beraber gidelim diye teklif ediyor, bok var sanki sıkıldım insanlardan
beni ağlarken görebilen tek kişi eski sevgilim, o da bir gülemedi gitti,
insanlar bazı küçük sorunları fazla büyütüyorlar, çaresi olmayan şey çok az diye düşünüyorum,
2-3 günde bir periyodik olarak evde tuhaf şekiller görüyorum,
aşırı derecede sakin bir insanım beni sinirlendirmesi epey zor ama sinirlenince kendimi kaybediyorum,
yaşadığım yerden iyice bunaldım,
yaz sonunda izmir e yerleşeceğim,
3 ay önce bu zamanlar öleceğimi düşünüyordum,
geçen sene ramazan ayına girdiğimizi bir otel odasından çıktıktan sonra öğrenmiştim, insan kötü hissediyor ama düzgün biri de değilim zaten, geçen ay normal sartlarda konuşurken bana "benimle evlenmek mi istiyorsun? dedi, hayatta beni hep şaşırtan biri olmuştu zaten, ben seninle aynı klozete sıçamam diyemedim,
arkadaşlarımın çocuklarıyla vakit geçiriyorum, seviyor çocuklar beni,
bir çok arkadaşım evlendi, bana hadi sen de sen de diyorlar insan 27 yaşında nasıl evlenir lan?
yürüyüş yaparken kulaklığı takıp şarkı söylüyorum, müzik yok ama, yanımdan geçen kızın biri arkadaşına ne güzel sesi var dedi çocuğun elimde kalan son şey zaten,
hiç tanımadan hatta ilk görüşte birine gidip hayatımı seninle geçireceğim diyeceğim birine,
hislerim aşırı derecede güçlüdür o kadar ki insanları uyardığım şeyler birebir çıkar ama dinlemezler,
bir de şey var şey gayler sürekli asılıyor, tamam homofobik değilim ama bunun sebebini soramadım bir tanesine bile, bir değil iki değil,
başkasının evinde sıçamam, çoğunuz öylesiniz biliyorum,
2 dakia önce tanıştığım biriyle yıllardır tanıyormuşum gibi samimi olabilirim,
görüşmek istemediğim arkadaşlarıma borç para veriyorum, aramiyorlar sonra,
babamla herşeyi konuşabilirim, bokunu çıkarıyoruz bazen ama olsun,
mutlu sayılırım çünkü daha yaşayacak zamanım varmış,
daha yazardım ama üzerinize afiyet cırcır olmuşum, hep böyle gittiği çişe kadar yazanlara özenmişliğim vardı.
