çocukça, aşkımızın en saf halini beslediğimiz, bunu ilk idrak ettiğimiz an heyecandan dizlerimizin bağlarını çözen aşk.
unutulmaz derler ya, gerçekten öyle.
yıllar sonra aşık olduğunuz o insanın sizin ona aşık olduğunuzdaki yaşta dünya tatlısı çocukları olduğunu gördüğünüz zaman o en saf haliyle hissettiğiniz duygu bi anda beliriverir.
yeniden o yaşlara gitmek, yeniden onunla sokaklarda oynamak istersiniz.
düşüp dizinizi yaraladığınız zaman onun gözlerindeki endişeyi görebilmek için yeniden düşüp dizinizi yaralamak istersiniz.
ilk aşkın acısı da bu oluyor sanırsam, gerçek anlamda acı ve dizinizdeki yara izi.
