Kırık pencerenin kenarına allelade yapıştırılmış eski bir mecmuanın arkasından nasıl görünüyorsa,izabel(yarı çıplak)
(Aslını anlatamıyor demek hayat.)
Loş ışıklı,bir harfi muhakkak eksik,pavyonların şık neonlarının altındaki giriş kapısından kahkahalara eşlik ediyor,çilekeş Muazzez,
Tiz sesiyle dönülmez akşamın ufkundayız diyor.(Vakit çok geç)
(Karşısı;dar,karanlık ve çıkmaz sokak.)
Yakası bağrı açık,elbiseler dersen janti
Yengeç Selim kabadayı duruşuyla posta koyuyor kadere.
Yanındaki kapatmasının,yarı beline kadar yırtmaç,
Kaç gece sonra anca fark etti;bu dünyada yıldızlar da varmış.
Armış,namus belası üç kuruşluk gardaş
Gardan ayrılırken istasyon telaşı gurbet.
Öyle dedi,kırk yıllık irençber Irahmet
(illet hastalık,vücudunda ilerlerken yavaş yavaş.)
(Toplamak gerek artık topal cümleleri tek tek,untumadan şair.)
Merdivenlerin soğuk mermerleri kırık bir alt sokakta buluştular hepsi.
Mermilerin kovanları dağıldı etrafa bir bir.
Kirli kan aktı,temiz ve saf kalan kimdi?
iki kişi maktul,diğeri katil,
Peki şahit nereye kayboldu?
(Yazıyor,yazıyor!üç çocuk babası Rahmet'in namusunu nasıl temizlediğini yazıyor!)
