Dediğim gibi, iş görüşmeleri başladı. Aslına bakarsanız bir sürü yer çağırdı kendisini evet, ama 10. iş görüşmesinde falan kabul edildi. parayı hiç beğenmedi. gerçi mecbur kalırsam kalmak için buna da çalışırım diyordu ama, en son yılda 16 maaş veren, güzel bir yer bulabildi.
işe başladığı aralar, bahsettiğim akrabasında kalıyordu. işe bakın ki, daha önce onun fotoğraflarını karıştırırken, kuzenleriyle türkiye'yi dolaştığı zamanlarda çekilen fotoğrafları gördüm. şimdi, bakın evet ben kıskancım, ama bu çok barizdi. kuzen falan ama, süzüyor sevgili sözlük. bunun şakası yok. bir değil, üç-dört fotoğrafta resmen kafasını eğmiş, açıyı yakalamış hayvan afedersiniz, göz hapsine almış. bu konuda uyardım, dedim ki "kuzenin olabilir, ama ben anlarım. bu hayvan sana normal gözlerle bakmıyor." çok anlıyormuş gibi "sanmam, kuzenim o benim" dedi ama yine de "görüşmüyoruz zaten, görüşmeyiz" dedi. bu konu bir daha açılmadı.
ancak x kentinde yaşayan bu kuzen bozuntusu arkadaş, ne hikmetse O'nun şehrime geldiği zaman, o akrabalarını ziyaret edesi gelmiş. niyetini anladım tabi çakalın, kızla aynı evde kalacak. bana da söyledi tabi, böyle böyle geliyor diye.
o anki halimi hayal edebiliyor musunuz?
bir de bakın, her şey üst üste oluyor. kız türkiye'de kalacaksa çalışacak diye mecburen izin veriyorum. ama aklım sürekli orada. eve geçiyor bu sefer başka bir ensest-sever arkadaş ile zaman geçirecek.
"biz de haremlik seramlık" farklı yerlerde kalıyoruz diyor ama, aklıma düştü bir kere. benimle kalamıyor çünkü aile sürekli böyle bir şeye izin vermez. Ayrı yerde kaldığı zamanlarda arkadaşında kalıyor diye biliyorlar, ayrıca oda arkadaşım da gelmiş durumda.
Sonuçta, yanımda ama sürekli benden uzak, uzak olmasını bırakın, sürekli sorun çıkaran bir çevrede yaşayan "O" ile kalakaldım.
