görme büyük bir nimet değildir. görme sadece ışık bağımlısı olmak demektir. görmeyi nimet olarak düşünüp şükretmek yerine dünyayı görmeyenlerin erişimine uygun hale getirmek esas olması gerekendir. bu şükretme bakış açısı sadece bu başlıktaki görme duyusu için geçerli değildir. eğer görmeyi insan nimet olarak adlandırıyorsa bir gün yaşayacağı bir hastalıkla ya da yaşamını devam ettireceği bir sakatlıkla başa çıkamayacaktır. görmeyenler hiçbir şeyi bilmiyor ya da anlayamıyor değiller. hayatı görsellik üzerinden değerlendirenler çok şey kaybederler.
