geçtiğimiz yıllarda gittiğimiz kampta, üç dört roman çadırı vardı. bir gece baya bir sıkıntılı geçtikten sonra kalkıp dolanmak istedim ve roman abilerin votka masası kurduklarını görüp yanlarına uğrayıp afiyet olsun dedim, buyur ettiler. oturdum içirip içirip konuşturdular anlattırdılar. sanki büyük bir yükten kurtulmuştum. tanıyor olsaydım aynı konu tekrar açılabilirdi ama öyle bir şansı olmadığı için daha güzel gelir her zaman
