Bütün yargılara ve sözüm ona ilahi olduğu düşünülen toplumsal baskılara karşı başkaldırdığını düşünen insanlar. Bir müddet sonra pişman olduklarını düşünüyorum.
Kimisi "dediğim dediktir huyundan" kimisi hep suçladığı dönüşen insanlarla ortak bir paydasının oluşma endişesinden kimisi sadece inatçılıklarından geri adım atamıyorlar sanırım.
Esasında yine bir Tanrı hikmeti olarak zeki toplumun bir çoğundan zekidir bu insanlar. Ne var ki dedim ya isyan ettikleri toplumsal baskıların kucağına -farklı bir ters okuma yaparsak- düşüveriyor ve bundan sonra da çıkmazda buluyorlar kendilerini.
Çok uzatmayayım da bir de şu var: Hangimiz gerçekten müslümanız? Hangimiz ateist?
