bakmayın kötülendiğine, yalnız yaşamak sosyal etkilerin sıfır noktasında bulunmaktır. insan daima anıları ve düşünceleri ile konuşur. çocukluğunu izler bir duvarın dibinden. hayatın gerçek yüzü olan o bir başınalık içinde kalmıştır. o yüzden kimseden medet ummadan yaşayabilmeyi öğrenir.
yalnız yaşamak özgür olmaktır. evin içinde dal taşak gezme özgürlüğünden bahsetmiyorum. dilediğin zaman kalabalığa karışıp, dilediğin zaman fildişi kulene çekilme özgürlüğüdür.
