albert camus'nün de anlattığı gibi sosyalizm insanlık cennetinden ziyade insanlık cehennemini kurmuştur. lakin sosyalizmin günümüzde bu yönde eleştirisi yapılırken gözden kaçan bir noktada sosyalizmin ideal düzeni vaat etmediğidir. çünkü insanlığın alacağı son şekile (buna ütopya diyebiliriz) kadar sürekli bir devinimi öngören sosyalizm gerçeğin ancak bu şekilde anlaşılabileceğini öngörüyor. bu yüzden de bir başkaldırı sistemi olmak zorundadır, dış dünyaya gözlerini kapatıp dünya cennetini arzulayan sosyalistlerin elinde. oysa inanca yer verebilseydi ve inancın da insanın bir ihtiyacı olduğunu anlayabilselerdi belki iktidar olabilirlerdi. sonuçta sosyalizm benden gelecek için savaşmamı istiyor, tıpkı islam'ın müslümanlardan cennet için savaşmalarını istediği gibi.
