Denizde vardı oltam bir balık tuttum zannettim
Baktım hepsi rüyaymış mekanım yanmış bir orman
Ve tek seçimse çaresizlik ona inanma
Göz gördüğünden korkmaz
Eski bensem bir çiçek olsam da solmam
Anlatsın bilen kimse
Hep çeken bilir demişler çekense susmuş
Hep konuşmuş çekmeyen kim varsa
Anlatsın derdi çeken hüzün kaplı yüzlerinde
Kırışmakta dertler bir de
Ellerinde kürek kazma
Ve der ki şeytan yazma
Ben uysam neyle anlatırım neyle anlarım
Ben anlatmazsam hangi sazla mürekkebim elimde kağıdım aynam
Gönlü saydam olan anlar ancak, işte sayfam
Her gün intihar eşikte ve umutlar beşikte
Bu dünya kapkaranlık ışık başka yerde herkes peşinde
Herkes sandığı kadar iyi olsaydı keşke
En azından ay beklerdi üstümde yalnız gecede
