yıllar önce çok sevdiğim biri vardı. hani insan severde bazısı çok şiddetli olur ya o türden bişeydi. nefes alamıyordum onsuz.
en kötüsü de her şey yolunda sanıyordum. onunla beraber 18 ay askerlik yaptım. gecelerce gözümü kırpmadım, dönsün diye dualar ettim, yolunu gözledim...
döndü.
ve beni bir kadının bırakılabileceği en şerefsiz şekilde terketti. acımı çektim, kabullendim, bitirdim. yıllar sonra tüm katiller gibi cinayet mahalline döndü. af diledi. ama çok geçti.
onun için yaptığım fedakarlıklara pişman olmadım. çünkü hayat bana çok önemli bir şey öğretti.
'' asıl acı veren cesaret edip yapamadıklarımızdı.''
siz de pişman olmayın. yaptığınız fedakarlıklar için üzülüp hayata, aşka küsmeyin. yenisini veriyor hayat.
