akrep gibidir, hem seni hem de karşındakini sokar.
hayatınızda yüzlerce kez yalan söylemişsinizdir. eve gelen misafir çocuğa hava atmak için, götünüzün sıkıştığı durumdan yırtmak için, çalışmayıp girmediğiniz sınav için ailenden birisinin hastaneye yattığını o yüzden memlekete gitmeniz gerektiğini hocaya söylerken. ya yalan konusunda orospu olmuşsunuzdur, gerçeği söyler gibi sıkabiliyorsunuzdur ya da vicdanın seni rahatsız ediyordur, boğazına bir şey oturuyordur.
son zamanlarda götümü kurtaracak yalanlara başvurmadım hele ki tartışmaya bile değmez üç kuruşluk konular için yalan söyleyerek kendimi üzmedim. bir şeyler saklamadım. doğrunun asla kırılmaz olduğuna inandım.
birisinin bana "yalancısın" der gibi yüzüme bakmasından korkarım, güven kaybetmekten korkarım, karalanmaktan çok korkarım. sokakta insanların yüzüne bakamayacak bir adam olmaktan korkarım. sevdiğim insanlara yalan söylemem, söyleyemem. en gerekli zamanlarda yalan dilimin ucuna kadar gelmiştir, en fazla susmuşumdur. olur da yalanın çıkarsa meydana, sen o insanların gözünde yalan söyleyebilen bir adam olursun. güveni kaybedersin.
sen karşındaki insana yalan söylersen, onun sana söylediği doğrudan şüphe duyarsın. bu yüzden kaçtım yalandan. sevdiklerimden şüphe duymamak için kaçtım.
sevdiklerimin de beni böyle bilip, ona göre davranmasını isterim. hak etmediğim yerde yalancı damgası yersem; ayaklarım tutmaz, gözlerim dolar ben bunu mu hak ettim dediğim için.
