senede bir gün kendimizi farklı hissettiğimiz gün.
şimdi çocukların uyanmasını bekliyorum, hiç haberim yokmuş gibi davranacağım her sene olduğu gibi. "aaa unutmuşum falan..." oysa ki aç köpekler gibi gururumun okşanmasını ve o dün benden saklanan hediyelerin bana verilirken öpücüklere boğulmayı bekliyorum.
babalık güzel şey ya, allah herkese nasip etsin.
ama babasız olmak da çok kötü. keşke benim de babam sağ olsaydı da, benim çocuklarımdan beklediğimi, o da benden bekliyor olsaydı şimdi.
bu sene de babalar gününün güme gitmemesi için elimizden geleni yapacağız.
