sene 2005 civarları, daha önce ama, ergenliğin doruklarındayım, öfkeliyim, metalciyim, asiyim.
bursadan izmire gitmek için otobüse bindim, ya sonbahardı ya ilkbahardı yanlış olmasın, hava ne sıcak ne soğuk. koltuğuma yaklaşıyorum, koltukta biri uyuyor ( cam kenarıydı benim ). otobüsün ilk durağı bursaydı bu arada, yani bir yeren geçerken bursaya uğrama durumu yok. adam terminale gelmiş, otobüse binmiş ve hemen uyumaya başlamış. o yaşlarda biraz sümsüktüm adamı uyandırıp " geç amk yerine " diyemedim, mecbur koridora oturdum.
adam ne ikramlarda uyandı ve kendiliğinden kalktı, m.kemalpaşa civarı beni bir hırs kapladı, bir şekilde bu gebeşe birşey yapmalıydım. klimalar bildiğin gibi otobüslerde manueldir ( üstten üfleyenler ) ikisini de açtım ve piç kurusunun omzuma doğru başını eğdiğinde oluşan açıklığa başladım estirtmeye.
manisada inecek olan bu gavat, inmeye yakın kendiliğinden uyandı, boynu tutulmuştu. ( inilebilecek yerleşim yerlerine yaklaştığımızda klimaları kapatıyorum ki anlamasım vurdurduğumu )
