O kadar açılmış ki gözlerim, boğulmuşum
Bir tane sen öldürüp dokuz doğurmuşum
Canımı sıktığından beri düşünüyorum
Kaç ömür geçtiğinde soğur kurşun
Hepiniz bir gün bu trene bineceksiniz!
En müsait yerde de ineceksiniz!
Sen beni bilirsin bir parça
içimdeki deli deniz şimdi bir çarşaf
Uzaklaştıkça kıyıdan küçülüyor kara
Ufaldıkça kara, devleşiyor yara
Ben seni bilirim bir parça
Sen seni bilmeyenin ağzına bal çal
Alışıyor insan büyüdükçe yara
Ölümde beliriyor başka bir kara.
