Kucukken mutlu bir cocukluk geciremedim. Sokakta topu olan, bisikleti olan cocuklar cok mutlu gorunuyorlardi. Benim hayal olarak niteledigim dondurnalar onlar icin hicbir seydi. En cok keyif aldigim etkinlik dini kitaplar okumakti. Annem iyi bir insan olmam gerektigini soyluyordu. Dinine bagli olmak esasti anneme gore. Allah aski ile yanip tutusuyordum. Surekli dualar ediyordum. Ben de diger cocuklar gibi mutlu olabilmek icin. Para, allahimdan sadece para istiyordum. O zengin cocugun elindekinden istiyordum. Kablosuz uzaktan kumandali araba. Magnum yiyemeyen benim icin o araba olanaksiz gorunuyordu. Cocukla samimi olmak, arabasiyla oynamam icin bir anahtardi. Adini sordum, emre dedi. Bir kac aydan sonra iyice dost olmustuk, en azindan o oyle zannediyordu. Arkadas grubuyla, piknige gitmeye karar verdik. Gidecegimiz yer dolmusla on bes dakika mesafedeydi. Annelerimize durumu anlattik, bizi desteklediler basimizda da bir buyuk olm as k sarti ile. Emre ye arabani getirsene orda beraber oynariz dedim ve kabul etti. Bana sen de oyuncak getir yaris yapariz dedi. Sirtimdan soguk soguk terler dokuluyordu, kisik bir sesle tamam yapariz dedim. kurmali plastikten bozma arabam utandiriyordu beni fakat babaminda bu duruma uzuldugu biliyordum. Oyuncak istesem, o arabadan istesem alirdi belki fakat evimize domates, biber giremezdi o zaman. Nihayet piknik vakti gelmisti. Dolmusa atlayip vardik agaclik yesil, urkutucu alana. Basimizdaki anne hepimize kumanyalarimizi ve meyve sularimizi verdi. Yemegimizi yedikten sonra oyun oynamamiz icin izin verdi. Aklimda deli sorular vardi, o arabaylabilk kez oynayacaktim. Bu cevreleri biliyordum. Bulundugumuz yerde bir magara vardi. Emreyi oraya gidelim hem arabanin isiklari daha iyi gozukur diyerek ikna etmeye calistim, biraz mirin kirin yapti ama sonunda kabul etti. Magarada araba daha guzel parliyor, adeta alevler sacarak gidiyordu. Benimki ise o los ortamda neredeyse gorunmuyordu. Emre birazda ben oynayayim dedim. Getirseydin oynardin, bu arabayi sen alamazsin, siz fakirsiniz dedi. Gozlerimde kin birikmisti. Ver oynayayim dedim, vermeyip ittirdi beni. Yasitlarima gore gurbuz bir cocuktum. Kalktim, elinden kumandayi aldim ve sertce ittirdim. Yere dustu, kafasibdan kan geliyordu aglamaya baslayip ver arabami ezik dedi. O anda gozume kan sicradi ve buyukce bir tasla cocugun kafasina seri darbelerle vurdum. En son bayilmis gibi yatiyor, hicbir hareket hi oktu vucudunda. Arabayi alip ordan kactim, artik arabam olmustu ve orda yasananlari unutmaya calisiyordum. Gidis vakti gelmisti, hep bir ek add ik cikiyordu aramizda, gorevli anbe arkadasi eksik olan var mi diyordu. Somurtkan bir ifadeyle, soguk kanli bir sekilde bekliyordum. Onceden soz verilmis yerde veliler alacakti bizi. Arabayi cantama saklamistik. Emrenin annesini gordum, oglum nerde oglum nerde diye agliyordu ve gorevli anneyi sucluyordu. Gece yatagima yattigimda allahtan istedigim sey, gerceklestigi icin mutesekkir oldugumu ve o kotu ani bagislamasi icin dua ediyordum. Gecen hergun dua ettim ve dua ettim.
