birtanem,
seni öyle çok bekledim ki. her geleni sen sandım, sana bakıyormuş gibi baktım onlara. aşkını onlara ödünç verdim bir süre. istemezdim tüm bunları yapmayı. ilk sana vermek isterdim sevgimin en saf halini. ama hayat... hiçbir şey kalmıyor ki ilk halindeki gibi.
bugün beraber gideceğimiz parkta dolaştım mesela. gelecekte de çocuklarımızı gezdireceğimiz park. tıpkı o günkü gibi bugün de her yerde kocaman gülümsemeleriyle minnacık çocuk sesleri. seni düşündüm. nasılsa beraber de gezeceğiz bu parkı diye. her yanında farklı bir anımız olacak mesela...
sen bana pamuk şeker alacaksın şu köşede. ben çocuk gibi açıp seninle paylaşarak yiyeceğim onu. yanağına kocaman bir öpücük konduracağım. bana pamuk şeker aldığın için sanacaksın sen, benim içinse sadece öpmeye bahane.
şu köşede çok güleceğiz mesela. o kadar çok güleceğiz ki gelen geçen tüm insanlar bize bakacak deli bunlar herhalde diye.
bak birtanem hatırladın mı? ben hatırladım burası kucağına yatıp kitap okuyacağım ağacın altı. yanımızda termosu unutmadım tabi ki. çay ister misin?
eve gidelim mi artık üşüdüm ben. yorganın altında film izleyeceğiz daha. ben omzunda uyuyakalacağım. sen beni izleyeceksin uzunca bir süre. öpeceksin ama ben uyanmayacağım. sonra sen de uykuya dalacaksın.
sabah olacak. ilk ışık bana vuracak. uyanınca ilk sözüm: ' burada mı yatmışız ' olacak. yüzümde aptal bir sırıtış. önce bir öpücük konduracağım yanağına. sen de uykulu uykulu aptalca soracaksın: ' sen uyandın mı bitanem ' ben de aynı aptallıkla cevap vereceğim: ' evet aşkım. günaydın. '
kahvaltıyı beraber hazırlayacağız. benim dilimde aptal bir şarkı. sen gülümsüyorsun beni izlerken. ' sucuk mu yapalım aşkım, patates mi kızartalım ? ' diyeceğim ben. sen de ' seni tatlılığın yetti benim doymama ' diyeceksin. bense dünyanın en güzel cümlesini duymuşçasına mutlu...
beraber yiyeceğiz o kahvaltıyı, sonra sen de ben de işe gitmemiz gerekecek. seni özleyeceğim tüm gün. bitse de gitsek modunda dolaşacağım.
ve akşam olacak. ilk ben geleceğim eve. sen yoksun. seni bekleyeceğim ilk önce. sonra kapı çalacak bir anda. yüzüme o aptal gülümseme tekrar gelecek. kapıyı açacağım, önce sarılma faslı. sonra beraber günün en tatlı konuşması olan ' günün nasıldı' ya ' geçeceğiz.
sonra yemeğimizi hazırlayacağız beraber. o arada laf lafı açacak, laf lafı açacak... diyeceğiz ki en son ne konuşuyorduk biz?
dizimiz olacak. birbirimize sokulup izleyeceğiz. bir anda bir bakacaksın ki ağlıyorum ben. öpeceksin saçlarımdan hiçbir şey söylemeden. beş dakika sonra gülmeye başlayacağım. beraber güleceğiz, bir süre sonra birbirimize bakıp gülmeye başlayacağız. kimse durduramayacak bizi....
geleceğimizi daha da anlatmak isterdim sevgilim. ama yaşayalım biz, daha güzel yazmaktan. sana yazdıklarımı sonlandırmaya tek cümleyi layık görüyorum:
seni seviyorum.
