...eksikdikçe saatler ömrümden artıyor
gelecek telaŞım
anlattıkça bölmüşüm umutlarımı
duvarlara çarpa çarpa
Uyandım saat 3 4 5
bana hiç farketmez
ne zaman çağırsa kalbim
derlerki bir arkadaşa bakıpta çıkacaktık
kalan umutlarımdan birini seçip
hepsini hepsini hep kaybettim
şimdi kendimden geri
ne kaldı ne kaldı
kimseler duymadı sadece duvarlar ağladı
düşündükçe bir sonraki adımı
bu yüzden unuttum ben yaşamayı
peşin peşin söyledim lafımı
acımadan kannattılar yaralarımı...
