Bazen ne kadar da zor oluyormuş hayat. Ben hep korunup kollandım yıllarca, en çok da anne babam tarafından. Ama şimdi fark ediyorum ki kendi başına bir şeylerin üstesinden gelmek ne de zormuş meğer. Baş edemiyorum artık ben. Bunca stresi sıkıntıyı kaldıramıyorum.
Ah be annem ah be babam.. çok özür dilerim bunca şeyi sizden sakladığım, her şeyi kendi başıma halleymeye çalıştığım ve beceremediğim için, başıma bunca dert açtığım için. Ama merak etmeyin, düzelecek, geçecek hwr şey.. şimdi sizden son bir şey saklıyorum; ilaçlarım.. ama sırf üzülmeyin benim yüzümden diye.. yine bikaç yıl önceki kadar kötü olduğumu anlamayın diye.. size kıyamam asla.. Çünkü bundan sonra tek değerlim sizlersiniz...
