yılmaz güney'in bir sözüymüş.
başlığının açılmaması şaşırtıcı.
sonsuz saygım var üstada.
lakin...
o iş öyle değil.
esas, kiminle ağlıyorsan ona aitsin! hele, öpüşürken... ağlayarak öpüştüğün kişiye aitsin. ya da sımsıkı sarıldığın ve dakikalarca öyle kaldığın, ayazın tenine diken diken battığı bir soğukta onun gözlerinde ısındığın, kavga etsen dahi gülünce barıştığın kişiye aitsin.
sadece güldüğü kişiye ait olamaz insan.
deliler gibi kavga ettiği kişiye aittir esas.
öperken salt dudaklarını hissetmek istediği kişiye aittir.
anlaşmak değildir mühim olan zaten, anlaşamadığın halde birarada kalabilecek sevgiyi kalbinde bulabilmektir.
kim kiminle bir ömür gülebilir?
