ailesinden kimseyi kaybetmemiş ya da kaybetme ihtimali olmayan kişilerin çok rahat yorum yapabildikleri konu.
bir kardesinizin şehit olduğunu ve diger kardesinizin de aynı yerde askerlik yapacağını düşünün. oğlunuzun, her gün şehit haberi gelen bir bölgeye dağıtımının çıktığını hayal edin. tabi bu dediklerim 3-5 sene öncesine kadardı.
şu an onursuz bir barış sürecinden geçiyoruz. ve dedikleri gibi her gün şehit haberi gelmiyor. burda insan hayatını ne ile kıyasladığınız mühim. herhangi bir işgal, yasamlariniza kasteden bir tehdit yokken savaşı sürdürmek neden? her ulusun kendi kaderini cizebilme hakkı varken, egemen sınıfın diğerlerini ulus olarak tanimiyor olması sizce hak iddia edenlerin umrunda mı?
ülkede ki diğer bir sacmalik, doğu ve güney doğunun sırtında kambur olduğunu dusunenler, hicbir menfaati olmadan bölünmemek yanlısı, özerklik karşıtı.
şimdi mesaj atarsınız ben ailemden şehit verdim, vatan sağolsun dersiniz. ama ben biliyorum ki, hiç bir şehit ailesi, kendilerinin adam yerine bile konmadigi bu yerde, içten içe haklarını, evlatlarını helal etmemektedir vatana millete.
bugün bile, soma üzerinden karsit gorusler birbirini suçlamaktan başka bişey yapmiyor. orada ölenler çoğunuzun umrunda bile değil. bir kısmınız iktidarı aklama, bir kısmınız ise felaketten ekmek çıkarma derdinde. şehit konusunda da bu durum aynı. şehit ölmez vatan bolunmez diyenler savaştan ilk kaçan olacaktır büyük ihtimalle.
çözüm bu mu? dedim ya sürecin adı bana göre, "onursuz barış dönemi". bu iktidar bu yolla kanı durdurmayı seçmiş. doğru yanlış hâlâ tartışılıyor. ancak yanlış diyenlerden şu ana kadar farklı bir çözüm önerisi gelmedi. alternatif çözümün olmadan, hali hazırdakine yanlış demek kuru muhalefetten başka bişey değildir. askeri yöntem diyenler, geçmiş dönemde hiç uğruna kaybedilen yüz bine yakın hayatı gormezden geliyorlar. bu kadar kayba rağmen sorun hâlâ bitmediyse, malesef, hiç uğruna gitmiş onca can. demek ki askeri çözüm işe yaramiyor.
bana küfredecek arkadaşlardan da kendi
alternatif çözüm önerilerini bekliyorum.
