yine bir puslu kış günü 58. defa aldığı dersi vermek için okula gider kişi. fakat, kahrolası körüklü otobüs yolda bozulur. tercih yaparken, "ohh ne güzel akşam yatarım evde, okuldan çıkınca da o bar senin bu bar benim, nası olsa sabah okul yok, 5. öğretim olsa yazarım vallaha." diyen kızımız bu lafları için hayıflanmaktadır. otobüs de geçmez yakınlardan, uzun bir süre sonra okula varan öğrencimiz sınavın bittiğini görür, bu durumu kaldıramaz, duvara dayanıp ağlamaya başlar.
-ühühühüh, yine kaldım ya öff ya. napçam ben annemlere ne dicem şimdi?
+çekil bakayım kızım, burası ağlama duvarı değil.
-ben sınava değil kendi kaderime ağlıyorum.
+kaderci zihniyetle anca bu kadar olur tabi.
-ismail le de randevum vardı, geç kaldım.
+hala israil diyo ya.
