Vefat haberinizi LCD televizyonlarımızda,
süslü koltuklarımızda otururken izledik.
Siz yaşam mücadelesi verirken biz,
ellerimizde sizin bir maaşınız kadar olan telefonlarımızla paylaşımlar yaptık.
Tuzumuz daha kuru olduğu için
akşam yemeğinde yediğimiz rostonun fotoğrafını paylaştığımız sayfada
taziyelerimizi sunduk size.
Acınızla dertlenip yaktık bir Marlboro.
"Nasıl bir ülkede yaşıyoruz?"
Doğalgaza geçtiğimiz için unuttuk kömürün karasını, kokusunu, eziyetini.
Siz yerin 200 metre altında ekmek parası için çabalarken,
bizler yerin metrelerce üstünde, teras katlarda yemekler yedik.
Duyarsız kaldık halinize.
istemesi çok anlamsız ama hakkınızı helal edin..
