yazmak istiyorum ama kelimeleri seçemiyorum. bu kazayla ilgili okuduğum her yazıda, gördüğüm her fotoğrafta içimden birşeylerin koptuğunu hissediyorum, boğazım düğümleniyor. o insanların çaresizlikleri gözümün önünden gitmiyor, içerideki durumun vehametini tasavvur etmeye çalışsam da yetmiyor biliyorum. önlem almayanların da, işçiye insana değer vermeyip güvenliğini sağlamayanların da, bunları denetlemeyen ve ilgili teklifi 'eften püften sebep' görüp reddedenlerin de aynı acıları yaşadığında 'tatlı ölüm', 'gerekli tedbirler alınmıştı' diye taşşak geçilmelerini izlemek istese de gönül insanlığım müsaade etmez. göz göre göre ihmale kurban gitti bu kadar can. yine kanına girdiniz insanların, canına girdiniz. para ulan para allahın belaları tüm bunlara değer mi?
allah rahmet eylesin, geride kalanlarına sabırlar versin. diyecek çok şey var ancak elden, dilden çıkmıyor, cümleler yetersiz kalıyor.
