her insan yaptıklarından pişman olmadığı sürece vardır.
yaptıklarınız sizi inşaanızda kullanılan tuğlalardır.
yaptıklarınız anılarınızdır.
onlar olmadan siz de yoksunuz demektir.
ve itirafını edebildiğiniz sürece kabullenirsiniz yaptıklarınızı.
pişman olmak için artık çok geç.
yaptınız.
hatalarınızla barışık olun çünkü itirafı yapılanlar her zaman hatalardır.
itirafı açık yüreklilikle yapın.
kendinize bile itiraf edemediğiniz şeyleri yazın.
yazın ve rahatlayın.
onlarla barıştığınızı göreceksiniz.
kendinizle barıştığınızı göreceksiniz.
evet, itirafları yaptıysanız kuş gibi uçmaya hazır mısınız?
ben insanken, birisine aşık olmuştum. sadece sevginin yoğunluğunu anlatabilmek için bu duyguya "aşk" dedim. yoksa ne o zaman ne şimdi bu duygunun aşk olup olmadığını anlamış değildim, değilim. hani bir insanın yüzü çok tanıdıktır ya... çok yakın hissettirir size kendini. önceden tanıyormuşsunuz hissi. o sizinmiş, size aitmiş ve başkasının olamazmış duygusu. çünkü çok tanıdıktır işte. birbirinize benzersiniz bir de. diğer farklılıklar önemli değildir. kavga etseniz de anlaşamasanız da, ona sinirliyken fotoğrafına baktığınızda yüzünüzde bir gülümseme belirir. siz o'sunuzdur çünkü. o kadar tanıdıktır. aitlik tanıdıklığı bu. hatalar yapsanız da pişman olmamaktır.
ha, ben bi itiraf yapacaktım değil mi?
boş verin siz onu.
