bugün çok plansız çok zaruri bir şekilde eskilerden kalma bir insanın semtiğğğne gittim. zarureti aradan çıkardıktan sonra saatlerce eskilerden kalma birinin evinin önünde buldum kendimi. amacım sadece terziye verdiğim yeni pantolonumun paçaları yapılırken vakit öldürmekti. sonra yer yer kavga eden çiftler gördüm, sevgilisinden tokat yiyen kızlar, el ele tutuşan,vitrinden ayakkabı beğenen,köşede yemek yiyen mutlu çiftler gördüm. bazı cafelerdeki güzel anıların küf kokusu burnuma geldi.
bugün ilk kez kaldırım üstündeki betondan bir çiçek saksısına oturup sigaramı içtim, hiç tanımadığım birinden ateş istedim. hani filmlerdeki gibi denize karşı çay içtim. hani ben çay sevmem ama kremalı kahveler ya da özüyle kendi demlediğin çaylar çok afilli geldi ruh halime. çay iyi gitti. vapur seslerini dinledim, karşıda kız kulesini izledim bir efsanede ben yazdım. dilenci kadından gül aldım. arka masada bir çift kavga ediyordu. kıza üzüldüm. ama cafe bomboştu. sonra bir eski tanıdığın eski okulunda gezdim.
bugün tam da şairin dediği gibi;
"hayat ne tuhaf
vapurlar filan" dedim içimden.
