sevdiklerini korumak için gerekirse ölecek hayvanlardır.
küçükken tüm uyarılara rağmen ip bağladığım mandalı sallarken kardeşimin kafasına çarptırdığımı hatırlarım. Yarılmamış ama kanamıştı.
Bunun üzerine haklı olarak deliren annem "sen ne yaptın?!" diye üstüme yürüdüğünde köpeğimizin araya girmesini, arka ayakları üzerine kalkarak ön patilerini annemin göğsüne koyması ve kendisine 5 santim mesafeden hırlaması hala aklımdadır.
ileri doğru bir adım daha atarsa parça parça edeceğini gayet net belirtmişti kendisi.
