Daha küçüktüm o zamanlar, oyuncakçıdan oyuncak silah almak için(yalnız çok kaliteli bir oyuncak tabancaydı) 1-2 ay para biriktirdim. Parayı tamladığım zaman gittim oyuncak tabancayı aldım. Mahallede o zamanlar piçin biri oturuyordu. Eve dönüyordum o piç karşıma çıktı ve "ver de 2-3 sıkıyım dedi. Bende saf yürekli bir çocuğum tabi, verdim kendim hiç sıkmadığım tabancayı. Bu arada tabanca mantar tabancasıydı. Bizim piç eline aldı tabancayı etrafa sıkıyor, tam o sırada da bisikletli bir dede geçiyordu, sıktığı kapsüllerden biri dedeye denk geldi. Tabi bu, dedenin de işine geldi, kendisine denk gelen kapsülün telafisi olarak dede aldı götürdü tabancayı, herhalde torunlarına verecek tabancayı it; bizim piç de tabi arazi oldu. Ayyy, akşam yemek falan yiyemedim, kaç hafta yasını tuttum. Aşk acısı falan bunun yanında bir şey değil. Şimdi bile içim yanıyor o tabancaya...
