gürültü, patırtı ve rutinin ortasında, hala güzel insanların varolduğunu hatırlatarak yüzümde bir gülümseme yaratmış zirvedir.
pırıl pırıl insanların arasında kalbim güldü. kendimi bir anda fransa' da kısıtlı bütçeyle kazanmaya oynayan saint etienne' nin takım yemeğinde zannettim. diyeceksiniz ki ne alakası var, siaka tiene, fredy guarin, damien perquis nerede? yoktu efendim, ancak yeşil beyazlıların ruhu vardı, dostluk, kahkaha ve sıcaklık vardı mık' ın 3. katında. dolu insanlar, seviyeli ve neşeli muhabbetler vardı.
ciddi konuşmalar yaptık, hep birlikte güldük, hep birlikte sessizliğe gömüldük, hep birlikte kediye yol açtık ve pençesini tırnaklarının sıkıştığı minderden kurtarmasına yardım ettik, elbette sözlüğü tartıştık, kulaklar çınlattık, montajelemanı da gelseydi keşke dedik.
sonuçta, gözleri ışıldayan insanlarla bir arada olup iki lafın belini bükmek çok güzeldi, çok teşekkürler değerli dostum t bag, gelen diğer arkadaşlar. tekrar görüşmek dileğiyle.
