modern insanın en büyük problemi mahalle baskısıdır: yaptıklarını, yapacaklarını açık açık söyleyememek bireyi yalnızlığa itiyor. Doğal olarak bu da gençlerimizi: "abi, çok yalnız değil miyiz?" ve "herkes bu kadar yalnızsa, neden herkes bu kadar yalnız" gibi alkol alınınca yapılan muhabbetlere götürüyor ve kendilerini hayatta hiçbir şeyi umursamamayı felsefe edinmiş "karakterlere" benzetiyorlar (içsel benzetme, dışaraya bu da taşmıyor). demek istediğim, altını doldurmak lazım.
Umarım kan en yakın zamanda doğru yere akmaya başlar ve hep beraber mosmodern insanlar oluruz.
