geçen gün istanbul a gittim. tramvay denilen ulaşım aracına binmek istedim. dışarıdan gayet hoş bir görüntüsü vardı. çekici geldi. bineyim, nereye gidiyormuş bir bakayım dedim. demez olaydım.
size yeminlen söylüyorum bu istanbul insanı toplu taşım aracına binmeyi bilmiyor.
ankarayı methetmek gibi olacak ama, ankara da yazısız bir kuraldır, inene öncelik verilir ve daha sonra araca binilir. ama bu istanbulun cahil insanına gel anlat bu kuralı, daha tramvay kapısını açar açmaz, hurra. geçmiş zaman kovboy filmlerindeki gold rush sahneleri geldi aklıma. ne inene saygı ne binene, nasıl bir acele nasıl bir itiş kalkış.
dedim sanırım tramvay sadece 5 saniye duruyor, binemeyenler avucunu yalamak suretiyle o iğrenç durak denilmeyecek yerlerde duruyorlar. o durak konusuna da bir ara el atacağım. allahım durak diyerek milleti kandırmışlar. zavallı istanbullular.
konuyu dağıtmayacak olursak. sanırım istanbul halkının ankaralılardan öğreneceği çok şeyleri var.
