--spoiler--
yalnız değilim. kendi başıma olmayı seviyorum. insanlar bunu anlamıyor. huysuz biri olduğumu ya da kesin ruhsal çöküntü içinde olduğumu sanıyorlar. yani, diyelim ki bir kadın bir yerde yalnız oturup bir şeyler okuyor. bir adam gelir ve otomatikman yargıya varır. kadın teklif edilmeyi bekliyordur ve kabul etmiyorsa da o zaman aklından zoru vardır. öyle ya aklı başında hangi kadın kendi başına oturmaktan hoşlanır? ama ben tek başıma otururken yalnız değilim. evde tek başımayken de yalnız değilim. insan kalabalık bir odada veya insanlarla dolu bir metroda yalnız olur. bilirsin, onca insan ve her biri yabancı.
--spoiler--
