babadır gölgesi yeter derler ya... sen bana bi ağaç bile olamadın be adam. götünü toplamaya çalışmaktan kendimi unuttum. yükünü taşırken güçlendim, belki tek faydan bu olmuştur bana, ne biliyim. bilirim seversin beni, bence o sevginde yaslanacak bi oğlun olduğundan ya neyse. benim tek dileğim var aklını başına toplaman. belki sende sorumluluk almayı denersen, becerebilirsen ne demek istediğimi anlarsın. kaç kere kendimi feda ettiğimi görürsün. şunu unutma derim ben yinede; yükünden kurtulduğum an beni bulman çok zor olucak, geçmişi arkamda bırakıcam kendi yoluma gidicem. çünkü senin gittiğin yol yol değil fakat sen bunun farkında değilsin. sadece o yolu senden önce yürüyüp temizleyen biri var. hayatda öyle sandığın gibi toz pembe değil.
