öğrenciliğin ilk yıllarında hocalara yaranmak ve sınıf üzerinde güç gösterisinde bulunarak nÂm salmak adına yapmak için yanıp tutuşulan davranış.
öğretmenin, "ders zili çaldıktan sonra ben gelene kadar" olarak tanımladığı bir zaman diliminde verilmiş vatanî bir görevdir artık bu o küçük öğrencinin gözünde. zil çalar ya... bu onu kafesinden çıkarmıştır Âdeta. alır tahta kalemini eline. diğer çocuklar tedirginleşir, o ise kendisinden emin;
- fatal, kıza parmak atma! görüyorum ben
+ ama...
- al "fatal" yazdım işte
+ tamam sustum
- trixx, çok konuşuyorsun, bir çarpı daha atıyorum sana
+ at lan at... bir çarpı da benden at...
- salça! o ne biçim kalça, ahahahha
+ dur olm, iddaa oynuyoruz, kafamı karıştırma
- tamam, sessiz ol da...
...
hoca sınıfa döner, nöbetini başarıyla tamamlamış gibi bir ed ile tahta kalemini hocasına sunan "görev adamı" öğrenci, hÂin gibi arkadaşlarını tek tek ispitler;
- hocam, fatal 5 çarpı ayrıca demin osurdu, trixx 3 çarpı, deep 2...
+ Âferin oğlum, ben hallederim, hadi geç yerine sen...
- ehe...
daha o yaşlarda kullanılmaya alışıyormuşuz ya meğersem...
