seviyorum ben turabi'yi; asabi, ara ara itici, kaba saba olmasına rağmen. kuru gürültü değil, dünyaya karşı gardını almış. sırtında yıllarca taş taşısa, gık demeyecek kadar güçlü görünüyor. bu da böyle nadir övmelerimden. çıkınca muhteşem yüzyıl'da görmek istemem ama. bence direk dansı da yapmasın. ondan kucak dolusu sevgiler beklemek absürd, hikayedeki savaşçı o. yolu açık olsun.
